De zaak ECLI:NL:PHR:2025:946 draait om het feitelijk leiding geven aan door vier uitzendbureaus onjuist of onvolledig gedane aangiften loonheffing. Het hof stelde vast dat bij [F] en [G] nihilaangiften waren ingediend terwijl personeel werkte, en dat bij [B] en [D] werknemers wel op facturen voorkwamen maar niet op de verzamelloonstaten. Deze gedragingen werden aan de rechtspersonen toegerekend, waarbij opzet werd afgeleid uit de administratieve gang van zaken en de verdachte als feitelijk leidinggever fungeerde door zijn centrale rol. De cassatiemiddelen over aangiftebegrip, opzet en feitelijk leidinggeven falen volgens de procureur-generaal. Alleen de strafmotivering schiet tekort omdat het hof ook te weinig verloonde uren meenam in het benadelingsbedrag; de zaak moet daarom enkel voor straftoemeting worden teruggewezen.