De algemene opvatting is dat de taken van de niet-uitvoerend bestuurders niet zijn beperkt tot toezicht en advisering – de klassieke taak van de commissaris – maar meer omvatten. Zij zetelen in het bestuur en zijn direct verantwoordelijk voor de algemene beleidslijnen. Dit roept vragen op met betrekking tot de aansprakelijkheid van de niet-uitvoerend bestuurder (in vergelijking met de commissaris). Met de civielrechtelijke aansprakelijkheid is juridisch Nederland gewillig aan de slag gegaan, maar de strafrechtelijke invalshoek is vooralsnog onbelicht gebleven. Ik doel dan op aansprakelijkheid op grond van art. 51 lid 2 onderdeel 2° Sr: het feitelijk leidinggeven aan een door de rechtspersoon begane strafbare gedraging.

Het fenomeen ‘participatie van burgers’ binnen de rechtshandhaving is van alle tijden, maar in het belastingrecht is het onderwerp recent in opspraak, bijvoorbeeld vanwege de ‘Tipgeverszaak’. In deze bijdrage wordt de rol van anonieme tipgevers in het belastingprocesrecht belicht. Het doel is een overzicht te bieden van de toepasselijke regelgeving en rechtspraak en de eigenaardigheden in kaart te brengen die met het fenomeen en de juridisering ervan samenhangen.