Er zijn veel vragen gerezen over en bij het gebruik van een WAMCA-procedure bij zaken over dierenwelzijn. Allereerst rijst de vraag of deze procedure kan worden gevolgd nu art. 3:305a BW vereist dat een eiser optreedt namens “andere personen”. Dient de intrinsieke waarde van dieren – zoals neergelegd in de Wet dieren – en daarmee hun eigen dierenbelang, wel afhankelijk te worden gesteld van een voldoende belang van de in de WAMCA-procedure vertegenwoordigde belangen van personen?

Bij sommige dierenwelzijnsprocedures heeft de rechter ad hoc – vanwege de bijzondere aard van de zaak, de ngo’s en het type geschil, – een aantal van de WAMCA-voorschriften buiten toepassing gesteld, hetgeen ook wel eens buiten het dierenwelzijnsrecht gebeurt. De rechter doet dit echter niet consequent. Dit veroorzaakt rechtsonzekerheid en vormt een procesrisico voor ngo’s, die in het algemeen beperkte financiële middelen en menskracht hebben.