Bij de openbaarmaking van sanctiebesluiten en overtredingen op basis van de Wft moet de toezichthouder een evenredigheidstoets uitvoeren. Als de nadelen van openbaarmaking onevenredig zijn ten opzichte van de beoogde doelen, moet de publicatie zo worden vormgegeven dat deze niet te herleiden is tot de gesanctioneerde. Deze toets wordt vaak terughoudend toegepast, waardoor de rechten van de gesanctioneerde niet altijd voldoende gewaarborgd zijn. Dit artikel verkent hoe deze evenredigheidstoets in de praktijk wordt toegepast en welke handvatten het internationaal en Europees recht bieden voor een herijking van de evenredigheidstoets.