In korte tijd verschenen twee interessante uitspraken over de (niet-)anonimisering van vonnissen op Rechtspraak.nl. In beide zaken verzocht het Openbaar Ministerie om de naam van de verdachte ongeanonimiseerd te publiceren. De uitkomst was echter verschillend: de rechtbank Rotterdam gaf het verzoek wel gehoor, het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden niet. Wat maakt het verschil?
Read MoreDe Hoge Raad grijpt deze zaak aan om zijn vaste jurisprudentie inzake medeplegen te herhalen, met name zoals neergelegd in HR 5 juli 2016, ECLI:NL:HR:2016:1316. Voor medeplegen is vereist dat sprake is van een zodanige intellectuele of materiële bijdrage aan het delict dat dit een nauwe en bewuste samenwerking oplevert. Wanneer geen sprake is van een gezamenlijke uitvoering, moet uit de bewijsvoering expliciet blijken waarom de bijdrage van de verdachte desondanks het predicaat ‘medeplegen’ rechtvaardigt. Daarbij kan onder meer betekenis toekomen aan de rol van de verdachte in de voorbereiding, uitvoering of afhandeling van het delict, zijn aanwezigheid op cruciale momenten, of het niet terugtrekken op een daartoe geëigend moment.
Read MoreRechtbank Rotterdam 26 februari 2025, ECLI:NL:RBROT:2025:3470
De meervoudige raadkamer van de rechtbank Rotterdam buigt zich over een beklag ex artikel 552a Wetboek van Strafvordering, ingediend door drie klagers: een natuurlijk persoon en twee rechtspersonen. Het beklag richt zich tegen een door het Europees Openbaar Ministerie (EOM) gelegd conservatoir beslag op onroerende zaken en bankrekeningen. Het strafrechtelijk onderzoek richt zich op vermoedelijke grootschalige btw-fraude, het opmaken en gebruiken van valse facturen, valsheid in geschrifte en mogelijke deelname aan een criminele organisatie.
Read MoreGerechtshof Den Haag 20 maart 2025, ECLI:NL:GHDHA:2025:410
Tegen de sepotbeslissing van het OM in de Shell Nigeria-zaak is door een aantal niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) een klacht ingediend op grond van artikel 12 Wetboek van Strafvordering. Zij meenden dat Shell wel degelijk nog kon worden vervolgd. Het Hof heeft klaagsters niet-ontvankelijk verklaard voor zover de klacht betrekking heeft op een ander feitencomplex dan (corruptie m.b.t. het Nigeriaanse olieveld) OPL245 en voor het overige afgewezen omdat het ne bis in idem-beginsel aan (verdere) vervolging in de weg staat.
Read MoreHoge Raad 11 maart 2025, ECLI:NL:HR:2025:349
Bij de bepaling van de hoogte van het wederrechtelijk verkregen voordeel kunnen slechts de kosten die in directe relatie staan tot het delict, gelden als kosten die voor aftrek in aanmerking komen. De wetgever heeft de rechter grote vrijheid gelaten of en, zo ja, in welke mate hij rekening wil houden met dergelijke kosten. De rechter is in het algemeen niet verplicht om de beslissing daarover te motiveren. Dat is anders als namens de betrokkene gemotiveerd en met specificatie van de betreffende posten het verweer is gevoerd dat bepaalde kosten bij de schatting van het wederrechtelijk verkregen voordeel moeten worden afgetrokken. Dan moet de rechter bij verwerping van het verweer in zijn uitspraak gemotiveerd tot uitdrukking brengen hetzij dat de gestelde kosten niet kunnen gelden als kosten die in directe relatie staan tot het delict, hetzij dat zij wel als dergelijke kosten kunnen gelden maar dat zij – al dan niet gedeeltelijk – voor rekening van de betrokkene moeten blijven.
Read More
