Hoge Raad 16 december 2025, ECLI:NL:HR:2025:1924

De Hoge Raad oordeelt dat het hof ten onrechte een getuigenverzoek heeft afgewezen, terwijl de verdediging de belastende getuigen niet heeft kunnen ondervragen. Het hof heeft bovendien niet gemotiveerd waarom de procedure desondanks voldeed aan artikel 6 EVRM. De cassatieklacht slaagt daarom. Volgens de Hoge Raad kan op grond van artikel 322 lid 4 Sv in cassatie worden geklaagd over een afwijzing op een eerdere regiezitting, ook als het onderzoek later opnieuw is aangevangen en het verzoek niet is herhaald. In sommige gevallen ontbreekt het belang bij zo’n klacht, maar daarvan is hier geen sprake. Het arrest van het hof wordt gedeeltelijk vernietigd.

In drie uitspraken van vandaag gaat de Hoge Raad in op gevallen waarin de verdediging pas bij de inhoudelijke behandeling van de zaak op zitting verzoekt een getuige te horen, terwijl de verdediging al in een eerder stadium van de procedure de mogelijkheid heeft gehad zo’n verzoek te doen.

Hoge Raad 2 september 2025, ECLI:NL:HR:2025:1216

De Hoge Raad vernietigt een arrest van het hof ’s-Hertogenbosch wegens een ontoereikend gemotiveerde afwijzing van een getuigenverzoek. Het hof had geoordeeld dat een medeverdachte niet binnen aanvaardbare termijn kon worden gehoord. De Hoge Raad herhaalt zijn rechtspraak uit HR:2022:466 over artikel 288 lid 1 onder a Sv. Daarbij staat voorop of de getuige binnen afzienbare termijn kan worden gehoord. Het hof heeft ten onrechte niet vastgesteld of de politie bij de opsporing is betrokken. Ook ontbreekt inzicht in aanvullende inspanningen na april 2022. De zaak wordt teruggewezen voor nieuwe behandeling.

Hoge Raad 27 mei 2025, ECLI:NL:HR:2025:805

De verdachte is veroordeeld voor diefstal van een telefoon (artikel 310 Sr). Het cassatiemiddel klaagt over schending van het ondervragingsrecht ten aanzien van de aangever, wiens verklaring voor het bewijs is gebruikt. De Hoge Raad herhaalt zijn eerdere rechtspraak over de vereisten bij gebruik van niet-ondervraagde getuigenverklaringen. Het hof oordeelde ten onrechte dat de verklaring van “significant weight” zonder compensatie toelaatbaar was, maar dit leidt niet tot cassatie. De verklaring wordt voldoende ondersteund door ander bewijs en het proces als geheel is eerlijk verlopen. De redelijke termijn is wel overschreden, zonder verder rechtsgevolg.