In de afgelopen ‘coronaperiode’ zijn er, onder andere door de Hoge Raad, diverse uitspraken gedaan waarin het belang van dit zogenoemde functionele verschoningsrecht weer prominent voor het voetlicht is gekomen en waarin de reikwijdte ervan is verhelderd en nader is ingevuld. De discussie over de omvang en reikwijdte van het verschoningsrecht speelt vaak in strafrechtelijke procedures, met name naar aanleiding van doorzoekingen en inbeslagnames van stukken bij advocaten of notarissen of bij hun cliënten of derden, zoals personen met een afgeleid verschoningsrecht. In de afgelopen periode was de reikwijdte van het verschoningsrecht van advocaten en notarissen echter ook in een aantal civiele en fiscale procedures onderwerp van geschil. In deze kroniek benoem en becommentarieer ik een selectie van recente uitspraken van civiele en strafkamers van de Hoge Raad en de gerechtshoven (en een enkele van de belastingkamer), mede aan de hand van de uit de jurisprudentie voortvloeiende regels over het functionele verschoningsrecht.