Hoge Raad 2 december 2025, ECLI:NL:HR:2025:1716

De Hoge Raad bevestigt dat een gegevensdrager met kinder- of dierenporno in zijn geheel aan het verkeer kan worden onttrokken. Een verzoek tot verstrekking van niet-strafbare bestanden van zo’n drager is mogelijk, maar vereist een concrete, tijdige en goed onderbouwde belangenafweging. In deze zaak wees het hof het verzoek af vanwege de omvang en vermenging van bestanden, en het risico op teruggeven van strafbaar materiaal. Die afwijzing acht de Hoge Raad juridisch juist en voldoende gemotiveerd. De overige cassatieklachten falen. De straf wordt met vijf maanden verminderd wegens overschrijding van de redelijke termijn.

De Hoge Raad laat de veroordeling van een dakdekker wegens oplichting van zeven klanten in stand. De man gebruikte een valse naam, liet voorschotten betalen en voerde werkzaamheden niet (volledig) uit. Het hof legde 31 maanden gevangenisstraf en een beroepsverbod van vijf jaar op, plus publicatie zonder anonimisering. In cassatie klaagde de verdachte over de bewezenverklaring en de motivering van de straf. Alle klachten falen, behalve die over overschrijding van de redelijke termijn.
Daarom wordt de gevangenisstraf verlaagd naar 30 maanden; beroepsverbod en publicatie blijven in stand.

Hoge Raad 25 november 2025, ECLI:NL:HR:2025:1775

De Hoge Raad verduidelijkt wanneer bij beoordeling van de redelijke termijn in strafzaken moet worden uitgegaan van een behandelduur van 16 maanden of van 2 jaar. Als een verdachte tijdens een procesfase 16 maanden of langer in voorlopige hechtenis heeft gezeten, geldt een termijn van 16 maanden. Bij kortere hechtenis geldt in beginsel 2 jaar, tenzij de verhouding tussen hechtenisperiode en vrije periode anders noopt. In dat geval mag de rechter kiezen voor de kortere termijn. De toetsing in cassatie is marginaal. In deze zaak oordeelt de Hoge Raad dat het hof terecht is uitgegaan van de termijn van 2 jaar.