De financiële sector digitaliseert en zo ook de AFM bij de uitoefening van haar onderzoeksbevoegdheden. Uit oogpunt van rechtsbescherming levert dat allerlei interessante vragen op. In deze bijdrage gaat het om één specifieke en veel gebruikte onderzoeksbevoegdheid: de inzagevordering. Onderzocht wordt hoe de AFM deze bevoegdheid in de praktijk inzet tijdens een al dan niet aangekondigd bezoek aan een financiële instelling. Daarbij wordt specifiek ingegaan op het vorderen van inzage in digitale gegevens waarover de financiële instelling en/of diens beleidsbepalers beschikken. Vastgesteld wordt dat waar de AFM zich voorheen vooral op e-mailonderzoek richtte, zij inmiddels ook steeds vaker andere digitale gegevensbronnen in het vizier heeft, waaronder mobiele telefoons.