Gerechtshof 's-Hertogenbosch 16 februari 2024, ECLI:NL:GHSHE:2024:469

Een man vraagt in 2015 op frauduleuze wijze een lening van 13.000 euro aan op naam van zijn schoonvader. Hij vervalst documenten en dient deze in bij een kredietverstrekker. Het geld wordt op de rekening van zijn stiefdochter gestort en grotendeels naar hemzelf overgemaakt. Het gerechtshof acht hem schuldig aan valsheid in geschrift. Hij krijgt een taakstraf van 140 uur en moet het volledige bedrag terugbetalen.

Context van de zaak

De zaak betreft een 39-jarige man die in november 2015 op frauduleuze wijze een lening van 13.000 euro aanvraagt op naam van zijn toenmalige schoonvader. De verdachte, een natuurlijk persoon zonder relevante justitiële voorgeschiedenis, woont ten tijde van de feiten samen met zijn partner en kinderen in bij zijn schoonvader. Hij heeft toegang tot diens persoonlijke documenten en beschikt over de bankgegevens van zijn partner en haar minderjarige dochter. Deze omstandigheden benut hij om zich, door middel van een vervalste kredietaanvraag, een aanzienlijk geldbedrag toe te eigenen. De strafzaak vindt in hoger beroep plaats bij het gerechtshof ’s-Hertogenbosch, na een eerdere veroordeling door de politierechter.

Tenlastelegging

De verdachte wordt verweten dat hij op 16 november 2015 te Eindhoven opzettelijk gebruik maakt van een vals en vervalst geschrift, te weten een kredietaanvraag voor een persoonlijke lening, die hij voorziet van de gegevens en een nagemaakte handtekening van zijn schoonvader. Het geschrift wordt ingediend bij een kredietverstrekker, als ware het echt en onvervalst, met als doel het verkrijgen van een geldlening van 13.000 euro.

Standpunt van het Openbaar Ministerie

De advocaat-generaal stelt dat de verdachte zich schuldig heeft gemaakt aan valsheid in geschrift als bedoeld in artikel 225, eerste lid, van het Wetboek van Strafrecht. Gevorderd wordt vernietiging van het vonnis van de politierechter wegens vormverzuim en opnieuw recht te doen met oplegging van een taakstraf van 140 uren, subsidiair 70 dagen hechtenis. Daarnaast wordt de schadevergoedingsmaatregel van 13.000 euro ten behoeve van de kredietverstrekker gevorderd, vermeerderd met wettelijke rente.

Standpunt van de verdediging

De verdediging voert aan dat de rol van de verdachte beperkt is geweest en dat hij heeft gehandeld onder druk van zijn schoonvader, die hem anders uit huis zou zetten. Tevens zou de verdachte geen voordeel uit de lening hebben gehaald. Volgens de verdediging verdient verdachte vanwege deze omstandigheden geen straf. Ter terechtzitting in hoger beroep wordt bovendien betoogd dat hij heeft gehandeld op aandringen van zijn schoonvader en dus onder druk.

Oordeel van het gerechtshof

Het hof acht de verklaring van de verdachte dat hij onder druk handelde ongeloofwaardig. Uit het dossier volgt dat de verdachte zelfstandig en weloverwogen te werk is gegaan: hij verzamelt persoonlijke gegevens van zijn schoonvader, wijzigt digitale bankafschriften met software gevonden via Google, vervalst een handtekening, en dient vervolgens de aanvraag in. Kort na ontvangst van het geleende bedrag op de bankrekening van zijn minderjarige stiefdochter, boekt hij aanzienlijke bedragen over naar zijn eigen rekening. Uit de bestedingspatronen blijkt dat het geld wordt aangewend voor persoonlijke uitgaven zoals de aanschaf van een auto en restaurantbezoek.

Het hof overweegt dat indien de schoonvader de initiatiefnemer zou zijn geweest, het logischer zou zijn dat deze zelf de aanvraag ondertekent. De verdachte heeft hiervoor geen plausibele verklaring gegeven. Daarmee verwerpt het hof het verweer van handelen onder druk en acht het handelen van de verdachte volledig zelfstandig en doelgericht.

Bewezenverklaring

Het hof acht wettig en overtuigend bewezen dat de verdachte zich schuldig maakt aan opzettelijk gebruik van een vals en vervalst geschrift als ware het echt en onvervalst. Hij maakt gebruik van persoonlijke gegevens, waaronder een bankrekeningnummer, van zijn schoonvader, wijzigt digitaal een bankafschrift, vervalst een handtekening, en dient de aanvraag in bij de kredietverstrekker. Het verkregen bedrag wordt gestort op de rekening van een minderjarige, waarna het direct grotendeels wordt overgeboekt naar de verdachte.

Strafoplegging

Gelet op de ernst van het feit en de mate van voorbereiding acht het hof een taakstraf van 140 uren, subsidiair 70 dagen hechtenis, passend en geboden. Het hof houdt bij de strafmaat rekening met het blanco strafblad van de verdachte, maar benadrukt dat de fraude aanzienlijke schade heeft veroorzaakt en het vertrouwen in het economisch verkeer heeft geschaad.

Daarnaast legt het hof een schadevergoedingsmaatregel op ten behoeve van de benadeelde partij (de kredietverstrekker) van 13.000 euro, te vermeerderen met de wettelijke rente vanaf 16 november 2015. Indien betaling uitblijft, kan vervangende hechtenis van maximaal 100 dagen worden toegepast, zonder dat dit de betalingsverplichting opheft.

Lees hier de volledige uitspraak.