Het slachtoffer is niet meer weg te denken uit de strafrechtelijke procedure. Waar het eerst vooral een marginaal bestaan leidde, zijn inmiddels – mede vanuit ‘Europa’ – verschillende slachtofferrechten ontwikkeld, waarvan het slachtofferspreekrecht het meest bekende voorbeeld is. In geruchtmakende zaken, zoals de strafzaak tegen Michael P., speelt de slachtofferverklaring een belangrijke rol. Er wordt afgevraagd of er grenzen zijn verbonden aan de emancipatie van het slachtoffer. Buruma geeft in dit verband aan dat dit inderdaad het geval is, maar dat uiteindelijk de toekomst zal moeten uitwijzen waar deze grenzen liggen. Niemand mag echter nog beweren dat het slachtoffer de vergeten persoon is in de strafprocedure, aldus Groenhuijsen. Dit is zeer zeker waar, maar geldt dit eveneens voor de positie van het slachtoffer in andere rechtsgebieden?