In Nederland worden bedrijven gecontroleerd op het naleven van milieuregels. Bijvoorbeeld op het lozen van stoffen in het water en in de lucht. De meeste provincies en gemeenten zetten hier omgevingsdiensten voor in. Dit milieutoezicht kan en moet beter. Daarom trekt het kabinet jaarlijks € 18 miljoen uit om vergunningverlening, toezicht en handhaving op milieu te verbeteren.
Read MoreMet de kalverslachterij Vitelco B.V. in Den Bosch is door het Openbaar Ministerie een transactie overeengekomen van 75.000 euro wegens de onvolledige administratieve verantwoording van dierlijke bijproducten (slachtafval) dat naar een buitenlandse ontvanger werd afgevoerd. Aan de ontvangende leerlooijerij Vitelco Leather B.V. in Lichtenvoorde heeft het OM hiervoor een geldboete van 25.000 euro opgelegd.
Read MoreIn dit artikel bekijken we welke rol Nederlandse financiële instellingen kunnen spelen bij de bestrijding van illegale handel in wilde dieren (hierna: IHWD). In het bijzonder de samenloop tussen IHWD en het witwassen van de betrokken geldstromen, maakt dat de Nederlandse financiële instellingen een waardevolle bijdrage kunnen leveren aan de bestrijding van IHWD door de inzet van hun bestaande maatregelen tegen witwassen. Dit vereist wel dat de awareness wordt vergroot ten aanzien van de risico's voor IHWD in de Nederlandse financiële sector, en de risico's ten aanzien van IHWD in bestaande risicobeheerssystemen van financiële instellingen worden ingepast. Ook denken we dat het tijd is voor het opzetten van een publieke private samenwerking op dit terrein door publieke partners en Nederlandse financiële instellingen.
Read MoreToezichthouders hebben onafhankelijkheid nodig om deskundig en ongebonden toezicht te kunnen uitoefenen. Deze noodzaak staat op enigszins gespannen voet met principes van de democratische rechtsstaat, waardoor passende vormen van verantwoording nodig zijn om de uitvoering van publieke taken door toezichthouders inzichtelijk te maken en op de noodzakelijke democratische controle toe te zien. Dit artikel bespreekt de kernthema’s en kerninzichten uit internationaal onderzoek naar verantwoording door inspecties en (markt)toezichthouders. Allereerst laten we zien dat er achter het schijnbaar eenduidige begrip ‘verantwoording’ een baaierd aan gerelateerde subbetekenissen schuil gaat. Door dit conceptuele landschap te doorgronden geeft het artikel een aantal handvatten waarmee actuele beleidsvragen over de positionering van toezicht, en passende verantwoording door toezichthouders, kunnen worden bezien. Op die basis bieden we vervolgens een overzicht van conceptuele aangrijpingspunten en empirische vraagstukken die in de internationale literatuur over toezicht en verantwoording naar voren komen. Drie thema’s staan hierin centraal: de spanning tussen verantwoording en onafhankelijkheid; de positionering van nationale toezichthouders in internationale netwerken en regelsystemen; en de groeiende inzichten in gedragseffecten en gedragsprocessen van (verantwoording door) toezicht.
Read MoreNu de Tweede Kamer heeft ingestemd met inwerkingtreding van de Omgevingswet (OW) per 1 januari 2023, helpt het de praktijk als de rechter alvast een tipje van de sluier zou kunnen oplichten hoe onder die wet veel voorkomende vragen gaan worden beantwoord. De Afdeling bestuursrechtspraak heeft eerder iets dergelijks gedaan bij de inwerkingtreding van de Wabo over de onderdelentrechter (ECLI:NL:RVS:2011:BP7155) en belanghebbenden bij een omgevingsvergunning (ECLI:NL:RVS:2011:BQ1081). Tot mijn genoegen licht staatsraad A-G Nijmeijer een tipje van de Omgevingswet-sluier op in zijn eerste conclusie (ECLI:NL:RVS:2022:1109).
Read More
