Het Nederlandse bewijsstelsel is al decennia onderwerp van discussie. Niettemin is de nationale bewijsregeling – ondanks deze verander(en)de context – de afgelopen decennia niet wezenlijk aangepast. De lopende modernisering van het Wetboek van Strafvordering biedt dan ook een uitgelezen kans om opnieuw kritisch te kijken naar het stelsel en de daarin vervatte bepalingen. Het doel van dit artikel is het ontleden, analyseren en duiden van de voorstellen met betrekking tot de bewijsbeslissing en -motivering in de thans voorliggende ontwerpwetsvoorstellen en waar mogelijk suggesties te doen voor aanpassing of verbetering.