In het ‘Plan van aanpak witwassen’ dat afgelopen zomer naar de Tweede Kamer is gestuurd, formuleert de regering wat zij komende tijd wil doen om witwassen beter te bestrijden.1 De regering benadrukt onder meer dat de controle door dienstverleners binnen het financiële stelsel en het toezicht daarop een belangrijke pijler in de bestrijding van witwassen is. In dit kader is een goede afstemming tussen de betrokken publieke en private partijen onontbeerlijk.

De SCTF is gericht op het bestrijden van facilitators die de allerzwaarste vormen van georganiseerde criminaliteit in stand houden. Het FD kon daarnaast echter niet veel meer dan citeren uit een aantal bekende, eerder gepubliceerde wetenschappelijke onderzoeken die de ernst van het witwasprobleem in Nederland onderstrepen. Dit artikel belicht, uit eerste hand hoe de SCTF de kansen en mogelijkheden van publiek-private samenwerking weerspiegelt, door het onderliggende criminaliteitsprobleem te schetsen, de plaats van PPS in de context van wet- en regelgeving te plaatsen en adresseert ten slotte ook enkele van de uitdagingen die daarbij overwonnen moeten worden.