In 2014 oordeelde Rechtbank Amsterdam dat een belastingadviseur een beroepsfout had gemaakt. De belastingadviseur verweerde zich onder andere door erop te wijzen dat haar fiscale standpunt pleitbaar was. De rechtbank ging hier redelijk snel aan voorbij, onder meer om de reden dat de Belastingdienst het standpunt van de belastingadviseur niet deelde. De rechtbank gaf aldus op een andere wijze invulling aan het pleitbare standpunt dan in het belastingrecht gebruikelijk is. Wellicht houdt dat verband met het gegeven dat het pleitbare standpunt nog relatief onbekend is in het civiele recht. In dit artikel wordt verkend of er bij de beoordeling van een (fiscale) beroepsfout ruimte is om rekening te houden met het pleitbare standpunt.

Op 14 november 2023 werd in Nieuwspoort het WFR Fiscaal Café gehouden. Het thema van de middag was de rol van de belastingrechter bij de bestrijding van belastingontwijking. De bijeenkomst werd geopend door Allard Lubbers. Coen Maas, een van de twee inleiders, heeft in het FED geconstateerd dat de bestrijding van belastingontwijking van oudsher in belangrijke mate een kwestie van rechtersrecht is: het komt vaak aan op de uitleg van de relevante wetsbepalingen door de rechter en de toepassing van het door de rechter ontwikkelde leerstuk fraus legis. Het onderwerp is daarom relevant. Lubbers wees erop dat naar aanleiding van de bijeenkomst twee artikelen in het WFR verschijnen, een artikel van Coen Maas en een artikel van Wendy Nent en Lubbers zelf.

Het una via-beginsel staat al enige tijd in de (fiscale) schijnwerpers. Het beginsel draagt bij aan het voorkomen van ongeoorloofde samenloop tussen het fiscale boeterecht en het fiscale strafrecht. Verschillende aspecten van het una via-beginsel zijn in de afgelopen jaren in de vakliteratuur ter discussie gesteld. In deze bijdrage zoomen wij in op twee aspecten van het una via-beginsel, te weten ‘hetzelfde feit’ en ‘dezelfde persoon’.