Van oudsher wordt in de juridische opleiding een sterke nadruk gelegd op de bestudering van de rechtspraak van de Hoge Raad. Die jurisprudentie zou gelet op de rechtsvormende taak van de Hoge Raad cruciaal zijn om het recht te kennen. Toch is een bestudering van alleen de cassatierechtspraak daarvoor echt niet voldoende. Juist ook in het strafrecht (financieel-economisch) is bestudering van feitenrechtspraak cruciaal. Op veel deelterreinen daarvan verschaft de cassatierechter wel enige piketpalen, maar laat hij de feitenrechter tegelijkertijd juist veel ruimte om te bepalen welke feiten en omstandigheden van belang zijn en daar juridische gevolgen aan te verbinden.

Wanneer een middel als bedoeld op lijst I of II van de Opiumwet wordt verkocht, afgeleverd of verstrekt, of daartoe aanwezig is, is de burgemeester van een gemeente bevoegd tot oplegging van een last onder bestuursdwang. Artikel 13b Opiumwet geeft die bevoegdheid. Deze bestuursdwang betreft in de praktijk de sluiting van een woning voor enkele maanden, één of meer jaren, of zelfs een sluiting voor onbepaalde tijd. Als de bevoegdheid om een woning of pand te sluiten gegeven is, maakt dat nog niet dat het bevoegde bestuursorgaan in al die gevallen gebruik mag maken van die bevoegdheid. Bij het besluit tot oplegging van de last onder bestuursdwang wordt immers ook getoetst of de gevolgen van het besluit voor een betrokkene niet onevenredig zijn in verhouding tot de met de woningsluiting te dienen doelen. Makkelijker gezegd: een bevoegd bestuursorgaan maakt nog geen evenredig besluit.