Gerechtshof Amsterdam 8 augustus 2024, ECLI:NL:GHAMS:2024:2237

Klager deed op 27 mei 2023 aangifte van meineed en valsheid in geschrift tegen twee rechters (A en B) van het gerechtshof Den Haag. Hij beweerde dat zij een valse verklaring hadden afgelegd tijdens een wrakingsprocedure naar aanleiding van een civiele zaak waarin hij betrokken was. Volgens klager bleek uit een heimelijk gemaakte opname dat de rechters al een beslissing hadden genomen voordat de mondelinge behandeling plaatsvond en dat hij geen kans kreeg om te reageren op nieuwe ontkenningen tijdens de wrakingszitting. Het hof oordeelde dat er geen sprake is van meineed, omdat de schriftelijke verklaring van de rechters niet onder ede was afgelegd. Er is ook geen valsheid in geschrift, omdat de verklaring niet bedoeld is als bewijsstuk en er geen opzet of oogmerk tot misleiding was. Het hof ziet geen reden voor strafvervolging, en klagers verzoek wordt afgewezen.

Gerechtshof 's-Hertogenbosch 5 juni 2024, ECLI:NL:GHSHE:2024:1915

De verdachte, een rechtspersoon, zou betrokken zijn geweest bij het medeplegen van oplichting, in de periode van 23 juni 2005 tot en met 21 maart 2006. Deze oplichting vond plaats in het kader van de aankoop van een vastgoedproject te Terneuzen, door de woningbouwvereniging. De verdachte zou samen met anderen, onder wie de directeur van de woningbouwvereniging (medeverdachte 1), gebruik hebben gemaakt van een AB-BC-constructie, waarbij een aanzienlijke waardesprong van het vastgoed werd gerealiseerd door tussenkomst van een vennootschap (B.V. 2) die voor een aanzienlijk hoger bedrag diezelfde dag doorverkocht aan de woningbouwvereniging. Dit resulteerde in een opmerkelijke prijsstijging van circa 475.000 euro. Daarbij werd gebruik gemaakt van valse namen, hoedanigheden, en misleidende verklaringen.