Op 18 mei 2017 heeft het EHRM in de zaak Jóhannesson e.a. tegen IJsland voor het eerst toepassing gegeven aan het nieuw toetsingskader voor ne bis in idem zoals dit uiteen is gezet in de baanbrekende (en controversiële) uitspraak van de Grote Kamer in de zaak A en B tegen Noorwegen.
EHRM 1 juni 2017, application no. 23572/07 (Zschüschen v. Belgium)
De zaak betreft een strafrechtelijke veroordeling van een Nederlander (Zschüschen) in België wegens witwassen.
Dat de feitenrechters in België het weigeren van Zschüschen om een verdere verklaring te geven over de herkomst van het geld, in samenhang met ander bewijs, heeft geleid tot de conclusie dat het wel moest gaan om wederrechtelijk verkregen voordeel, levert volgens het hof an sich niet een schending van art. 6 EVRM op.
Read MoreDe zaak A. and B. v Norway betrof twee aandeelhouders die de verkoopwinst op hun aandelen niet hadden opgegeven aan de fiscus. Het werd zowel een fiscale boete (door de fiscus) als een vrijheidsstraf (door de strafrechter). Bij de vrijheidsstraffen hield de strafrechter rekening met de opgelegde boeten. De Noorse hoogste rechter erkende dat beide sancties criminal waren en dat zij voor hetzelfde feit waren opgelegd (idem), maar hij achtte geen bis aanwezig. Het EHRM nam geen schending aan en vond dat er tussen de beide punitieve procedures een ‘sufficiently close connection (…) in substance and in time’ bestond om ze niet als dubbele vervolging te zien.
Read MoreDe relatie tussen het Handvest en het EVRM wordt algemeen als harmonieus omschreven. Beiden hoven spelen ook leentjebuur bij elkaar. Zo verwijst het HvJ EU naar het EVRM en het EHRM naar het EU-Handvest. Maar tijden veranderen en de focus in de rechtspraak van het HvJ EU ligt steeds meer op het EU-Handvest en de eigenheid van het Unierecht. Het lang verwachte Advies 2/13 over toetreding van de EU tot het EVRM laat zien dat het HvJ EU grote moeite heeft zich te onderwerpen aan het gezag van het EHRM. Het kan immers de autonomie van het EU-recht ondermijnen. Lees verder:
Het EHRM heeft op 15 maart 2016 geoordeeld dat Nederland artikel 6, eerste lid, van het EVRM heeft geschonden in een uitkeringsfraudezaak. De zaak Gillissen tegen Nederland betrof de klacht dat geen getuigen zijn gehoord in een bestuursrechtelijke beroepsprocedure over een zaak betreffende een arbeidsongeschiktheidsuitkering. Lees verder:
