Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 4 juni 2013, LJN CA2182

Verdachte heeft tussen 2002 en 2007 bij drie onroerend goed transacties gebruik gemaakt van een groot aantal door haarzelf valselijk opgemaakte of vervalste documenten, om zo haar wederpartijen een verkeerde voorstelling van zaken voor te spiegelen en hen ertoe te bewegen grote bedragen aan haar af te staan. Bovendien heeft verdachte daarbij misbruik gemaakt van haar relatie met bedrijf 3 door de naam van dat bedrijf en haar medewerkers te gebruiken bij haar contacten met de aangevers.

Verdachte heeft zichzelf ten koste van anderen verrijkt voor een bedrag van ongeveer anderhalf miljoen euro. Over haar exacte beweegredenen heeft verdachte geen openheid van zaken gegeven. Dit kan deels verklaard worden uit haar ontkennende proceshouding ten aanzien van een groot deel van de verwijten, maar voor het overige heeft zij alleen gesteld dat zij werd afgeperst en dat een en ander in overige zaken/investeringen is gestoken. Dat is echter niet nader onderbouwd door of namens de verdachte. Het hof heeft dan ook weinig zicht gekregen op waar het door verdachte ontvangen geld naar toe is gegaan. Het lijkt erop dat eigen financieel gewin haar drijfveer is geweest.

Bij de strafoplegging houdt het hof – ten nadele van verdachte – rekening met de omstandigheid dat zij zich eerder (aan soortgelijke) strafbare feiten heeft schuldig gemaakt. Dit heeft haar er kennelijk niet van weerhouden de onderhavige feiten te plegen. In dit verband merkt het hof op dat de thans bewezenverklaarde feiten niet als een incident te kenmerken zijn, nu het bewezenverklaarde ziet op een langere periode waarin verdachte meerdere personen/rechtspersonen heeft benadeeld.

Lees hier de volledige uitspraak.