Op 26 april 2018 verscheen het ‘Nader Rapport bestuurlijke boetestelsels’ van het kabinet. Dit rapport is de langverwachte reactie op het ongevraagde advies inzake sanctiestelsels van de Afdeling advisering van de Raad van State. Uit het nadere rapport van het kabinet blijkt enerzijds dat de boetehoogtes – bestuurlijke boete en geldboete – dienen te worden geharmoniseerd en anderzijds dat het kabinet er niet in is geslaagd om een eenduidig criterium aan te wijzen in de keuze tussen bestuursrecht en strafrecht.

In deze bijdrage staat de mate waarin de overtreder meewerkt ‘bij de vaststelling van de overtreding’ als boeteverlagende omstandigheid centraal. De financieel toezichthouders, De Nederlandsche Bank (DNB) en de Autoriteit Financiële Markten (AFM), dienen deze medewerking te betrekken bij het bepalen van de boetehoogte. De auteurs zetten deze boeteverlagende omstandigheid af tegen de medewerkingsplicht van ondernemingen en natuurlijk personen die zich op de financiële markten begeven, waarna een uitstapje wordt gemaakt naar het mededingings- en strafrecht.

Wat in het standpunt als eerste opvalt is dat afstand wordt genomen van het in 2008 geïntroduceerde criterium van de open of besloten context als vertrekpunt voor de keuze tussen de twee sanctiestelsels. Het kabinet heeft echter niet in plaats daarvan een nieuw algemeen geldend criterium gevonden.