Niettegenstaande de grote ontwikkelingen op het strafvorderlijk terrein sinds de invoering van het huidige Wetboek van Strafvordering in 1926 staan de belangrijkste beginselen nog altijd overeind. Toch ziet dat de strafvordering nu er wezenlijk anders uit dan in 1926. De rol van de rechter is veranderd en er is brede aandacht voor de rechtspositie van ook andere procesdeelnemers dan de verdachte. De inhoud van de wet staat onder invloed van verdragsrecht en Unierecht.

Wellicht treedt er wijziging in attitude op en zal de rechter meer gebruik maken van de de vrijheidsperkende maatregel, ook voor zaken die nu nog buiten het regime van de voorlopige hechtenis vallen.

De toekomstige wetgeving kent naast de vertrouwde bevoegdheid tot het bevelen van uitlevering van voorwerpen ter inbeslagneming het bevel tot uitlevering van gegevens ter inbeslagneming. Ook worden nieuwe bevoegdheden geïntroduceerd in verband met onder meer het verrichten van onderzoek in bijvoorbeeld een smartphone. Zijn de voorgestelde bepalingen toekomstbestendig? In sommige gevallen is amper te bepalen of iets een gegeven, een voorwerp of een zaak is.

Het onmiddelijkheidsbeginsel moge als gevolg van de rechtsontwikkeling in de voorbije eeuw al betrekkelijk weinig om het lijf hebben, dat rechtvaardigt nog niet waarom op deze voet zou moeten worden doorgegaan door nog meer dan voorheen de nadruk op het voorbereidend onderzoek te leggen. De minister benadrukt dat grootschalige stelselwijzigingen niet worden beoogd.