Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden 3 oktober 2016, ECLI:NL:GHARL:2016:7861

Verdachte heeft zich schuldig gemaakt aan een tiental gevallen van oplichting en flessentrekkerij. Door hem en zijn medeverdachte werd in hotels overnacht en werden in die hotels maaltijden gebruikt en dranken genuttigd zonder dat daarvoor werd betaald. De rechtbank heeft verdachte opgelegd een gevangenisstraf van dertig maanden, waarvan zes voorwaardelijk. In hoger beroep is de zaak anders komen te liggen. Verdachte heeft, uiteindelijk, onvoorwaardelijk erkend dat hij zich aan de bewezenverklaarde feiten heeft schuldig gemaakt en zich bereid verklaard de gedupeerden schadeloos te stellen. 

Gerechtshof Den Haag 22 september 2016, ECLI:NL:GHDHA:2016:2775

Om tot een bewezenverklaring van oplichting te komen is vereiste dat de mededelingen een ‘listige kunstgreep’ dan wel een ‘samenweefsel van verdichtsels’ vormen als in artikel 326 van het Wetboek van Strafrecht bedoeld.

Gerechtshof Amsterdam 2 september 2016, ECLI:NL:GHAMS:2016:3784

De beschreven gedragingen duiden naar hun uiterlijke verschijningsvorm zozeer op een oogmerk tot oplichting dat voor het hof dat oogmerk buiten redelijke twijfel is komen vast te staan. 

Gerechtshof Amsterdam 5 juli 2016, ECLI:NL:GHAMS:2016:3778

Naar het oordeel van het hof is niet komen vast te staan dat de verdachte het softwareprogramma uit hoofde van zijn dienstbetrekking als medewerker van bedrijfsnaam 1 onder zich had, noch dat hij zich dit softwareprogramma wederrechtelijk heeft toegeëigend. Aldus is niet wettig en overtuigend bewezen hetgeen de verdachte is ten laste gelegd, zodat hij hiervan moet worden vrijgesproken.