AG: Vrijspraak in zaak 'dynamische verkeerscontrole' onterecht

Parket bij de Hoge Raad 7 mei 2016, ECLI:NL:PHR:2016:460

Een zaak waarin bij een verkeerscontrole verdovende middelen in een auto werden gevonden moet opnieuw door het hof worden behandeld. Dat adviseert advocaat-generaal Harteveld de Hoge Raad. 

Het hof sprak de verdachte in deze zaak vrij omdat de politie de auto staande hield in het kader van een verkeerscontrole terwijl het ze eigenlijk niet om een verkeerscontrole te doen was. Ze hielden de auto aan op basis van vage aanwijzingen van crimineel gedrag. Zo stond het kenteken van de auto op naam van een ‘verdacht’ leasebedrijf. Dit wordt wel ‘dynamische verkeerscontrole’ genoemd.

Het hof vond dat de belangen van de verdachten ernstig waren geschonden omdat de politie oneigenlijk gebruik heeft gemaakt van het middel verkeerscontrole. De advocaat-generaal ziet dat anders. Er werd na het stopteken gevraagd om het rijbewijs en het kentekenbewijs. Dat is in overeenstemming met de wet en geen vormverzuim. Bovendien heeft de politie heeft de bestuurder toestemming gevraagd om de auto te doorzoeken. Deverdachte stemde daarmee in en dus is er geen direct verband tussen de verkeerscontrole en het vinden van de verdovende middelen. Verder heeft het hof niet voldoende uitgelegd dat de politie structureel misbruik maakt van verkeerscontroles om andere misdrijven op te sporen. Alleen als dat is aangetoond kan het leiden tot vrijspraak wegens onrechtmatigbewijs.

Lees hier de volledige conclusie.

'Parket CVOM binnen 25 jaar Wahv'

Een van de belangrijkste organisatorische wijzigingen binnen het Openbaar Ministerie in het kader van de Wet administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften (Wahv) is de totstandkoming van de Centrale Verwerking Openbaar Ministerie (CVOM). Op 1 augustus 2005 is bij aanvullend besluit bij de organisatieregeling Openbaar Ministerie de status van de CVOM als dienstonderdeel gerealiseerd. Als zelfstandig onderdeel ondersteunt de CVOM de arrondissementsparketten bij de verwerking van zogeheten standaardzaken.De oprichting van het dienstonderdeel CVOM heeft tot gevolg gehad dat de behandeling van de administratieve beroepen niet meer door een lokaal parket plaatsvindt, maar centraal vanuit Utrecht. In de komende paragrafen zal de CVOM nader worden toegelicht en zullen kort enkele ontwikkelingen binnen de Wahv worden besproken die van invloed zijn geweest op de CVOM. Sinds 1 januari 2015 heeft de CVOM de parketstatus. Lees verder:

• Parket CVOM binnen 25 jaar Wahv, VR 2016/31

Dit artikel kunt u enkel raadplegen indien u bent geabonneerd op ANWB Verkeersrecht. 

Vijfentwintig jaar WAHV

Op 1 september 1990 trad de Wet Administratiefrechtelijke Handhaving Verkeersvoorschriften (WAHV) in werking. Eerst nog partieel – in het arrondissement Utrecht – en binnen twee jaar gold de wet voor het hele land. De wet – naar de auctor intellectualis ervan ook wel de Wet Mulder genoemd – maakte een vereenvoudigde wijze van afdoening van verkeersovertredingen mogelijk. Deze wet heeft dus juist haar vijfentwintigjarig jubileum achter de rug. Dat is de reden voor de redactie van Verkeersrecht om aan de WAHV speciale aandacht te besteden – zó speciaal, dat hieraan zowel dit maartnummer alsook het aprilnummer van het tijdschrift zijn gewijd. Lees verder:

• Vijfentwintig jaar WAHV, VR 2016/28

Dit artikel kunt u enkel raadplegen indien u bent geabonneerd op ANWB Verkeersrecht. 

'Geautomatiseerde handhaving en de sanctieopleggendeambtenaar'

Het arrest van de Hoge Raad van 16 februari 2016 is het resultaat van een beroep in cassatie in het belang der wet tegen een arrest van het Hof Arnhem-Leeuwarden, locatie Leeuwarden, van 22 juli 2015. Het arrest van het hof is gewezen in het kader van de beroepsprocedure van de WAHV. In deze zaak was, na de constatering dat voor een motorrijtuig de APK was verlopen, aan de kentekenhouder een administratieve sanctie opgelegd ter hoogte van € 130. De betrokkene ging tegen de oplegging van deze sanctie tevergeefs in beroep bij de officier van justitie en de kantonrechter. De beroepsprocedure bij het hof verliep voor betrokkene aanmerkelijk gunstiger. Het hof vernietigde uiteindelijk de beschikking waarbij de sanctie was opgelegd, omdat volgens het hof niet was komen vast te staan dat de sanctie door een daartoe bevoegde ambtenaar in de zin van art. 3 WAHV was opgelegd. Met dit oordeel werd de tot dan aangehouden werkwijze bij de sanctionering van APK-overtredingen op basis van registervergelijking door de RDW gediskwalificeerd. De consequentie was dat de handhavingspraktijk zou moeten worden bijgesteld, met een substantiële toename van administratieve lasten bij de RDW tot gevolg. Een en ander was voldoende reden om het arrest van het hof in het belang der wet voor te leggen aan de Hoge Raad.

Lees verder:

• Geautomatiseerde handhaving en de sanctieopleggendeambtenaar, VR 2016/30

Dit artikel kunt u enkel raadplegen indien u bent geabonneerd op ANWB Verkeersrecht. 

Geen 'aanmerkelijke schuld' Nijmegenaar voor veroorzaken verkeersongeval

Een 25-jarige man uit Nijmegen is vrijgesproken van 'aanmerkelijke schuld' aan een verkeersongeval met ernstig letsel. De man heeft op de kruising Archipelstraat en St. Annastraat in Nijmegen aan een fietsster geen voorrang verleend, terwijl hij dat wel had moeten doen. Hierdoor is de man met de fietser in aanrijding gekomen. Omdat er te veel twijfel bestaat over waar de fietsster precies vandaan kwam, wordt hij vrijgesproken van schuld in de zin van een aanmerkelijk verwijtbare gedraging. Wel veroordeelt de rechtbank de man tot een geldboete van 500 euro voor het veroorzaken van gevaar op de weg, omdat hij de fietsster voorrang had moeten verlenen.

Bron: de Rechtspraak