Na tien jaar Wet op het financieel toezicht, wordt overwogen om de structuur en de opzet van de cross-sectorale wet te herzien. De zogenaamde verkenningsfase waarin de herziening van de Wft zich momenteel bevindt, is van start gegaan met gesprekken met stakeholders en andere belanghebbenden.

In Nederland heeft gedragstoezichthouder AFM geen formele rol bij de afwikkeling van massaschade in de financiële sector. Zowel de AFM als het Ministerie van Financiën kijken vol bewondering naar de Britse toezichthouder FCA die al wel de nodige wettelijke bevoegdheden heeft bij de afwikkeling van massaschade, in het bijzonder het aanstellen van ‘skilled persons’ en het opleggen van ‘redress schemes’.

Voor beleggingsaanbiedingen aan particulieren die buiten toezicht vallen, geldt sinds 2012 een verplichte vrijstellingsvermelding in een vast formaat. In een gerandomiseerd experiment tonen we aan dat afwezigheid van de melding ‘Let op! U belegt buiten AFM-toezicht. Geen vergunning- en prospectusplicht voor deze activiteit’ leidt tot een hogere investeringsintentie (het effect op het daadwerkelijke gedrag is niet gemeten), vooral bij vermogende respondenten die de melding niet kennen (58 procent van de populatie).

Bereiken we met het huidige zorgplichtstelsel in de Wet op het financieel toezicht (Wft) adequate consumentenbescherming? Het kabinet zelf twijfelt terwijl de AFM steeds minder ziet in het huidige zorgplichtstelsel. De AFM slaat een andere weg in en gaat toezicht uitoefenen op basis van gedragswetenschappelijke inzichten. Ook met haar leidraden probeert de AFM direct invloed uit te oefenen op de aard en kwaliteit van de dienstverlening en de interactie met de consument. Moet het huidige zorgplichtstelsel op de schop?