Artikel: Grensoverschrijdende fraudebestrijding? De interpretatie van artikel 225 Sr als Nederlandse variant van de Amerikaanse books and records provisions

In de afgelopen twee jaar heeft het Openbaar Ministerie twee recordbrekend grote schikkingen gesloten met bedrijven die beschuldigd werden betrokken te zijn bij fraude in de telecomindustrie in Oezbekistan. Deze transacties geven een mooi inkijkje in de aan constante verandering onderhevige fraudebestrijding in Nederland. Het meest in het oog springende detail, de bijzonder hoge bedragen die in de schikkingen zijn vastgesteld, kan al snel doen concluderen dat er in Nederland nu sprake is van ‘Amerikaanse praktijken’. Een nadere blik op de gesloten transacties toont aan dat ook zonder te wijzen op de hoogte van de schikkingsbedragen de invloed van de Amerikaanse fraudebestrijding merkbaar is in Nederland. De transacties met het Openbaar Ministerie zijn immers het resultaat van een intensieve samenwerking tussen het Nederlandse Openbaar Ministerie en de Amerikaanse diensten, de Department of Justice (‘DOJ’) en de Securities and Exchange Commission (‘SEC’), en vormen dan ook slechts één helft van een afdoeningstraject dat zich voltrekt aan beide kanten van de Atlantische Oceaan. Dat internationale samenwerking in grensoverschrijdende fraudeonderzoeken noodzakelijk is, lijkt een open deur. Dat een dergelijke samenwerking vervolgens resulteert in een gelijktijdige afdoening, door middel van schikkingen, is echter niet vanzelfsprekend. Het feit dat dit in de afgelopen twee jaar in de meest geruchtmakende transacties toch is gebeurd, duidt wellicht op een nieuwe trend in de Nederlandse fraudebestrijding: verdergaande samenwerking met de Amerikanen, in een ‘ever closer union’ tegen internationale corruptie.

Lees verder:

Print Friendly and PDF ^